TDK’de sözcük, anlamlı ses veya ses birliği olarak tanımlanmaktadır. Bir ya da birden fazla heceden oluşan, tek başına kullanılabilen, cümle kurmaya yarayan anlamlı en küçük ses birliğidir
Sözcükler, bir nesneyi, bir hareketi zihnimizde canlandıracak şekilde anlamlara sahip olabilirler; masa, bardak, okumak, koşmak gibi.
Ve, ama, için, ile gibi kendi başlarına anlamı olmayan sözcükler de vardır. Bunlar, cümle içinde anlamlı olan sözcükler arasında kullanılarak ifade bütünlüğü, anlam zenginliği sağlarlar; “Benim için eğlenceli bir deneyimdi.” “Güzel ama küçük bir ev.”